يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَاللَّهُ وَرَسُولُهُ أَحَقُّ أَنْ يُرْضُوهُ إِنْ كَانُوا مُؤْمِنِينَ (62 ) أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ يُحَادِدِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِيهَا ذَلِكَ الْخِزْيُ الْعَظِيمُ (63 )
منافقان درباره پيامبر و مؤمنان سخنان ناروا مى گفتند و بعد از آن نزد آن ها آمده و عذر و بهانه مى آوردند و سوگند ياد مى كردند كه آن سخنان را نگفته اند، اكنون تو به مسلمانان چنين مى گويى: "آنان نزد شما مى آيند و سوگند ياد مى كنند تا شما را خشنود و راضى سازند، در صورتى كه اگر ايمان داشتند سزاوار بود كه من و پيامبر مرا از خود خشنود سازند، آيا آنان نمى دانند كه هر كس با من و پيامبر درافتد به آتش جهنّم گرفتار مى شود و براى هميشه در آن خواهد ماند و اين همان ذلّت و خوارى بزرگ است".

* * *