وَالسَّابِقُونَ الاَْوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالاَْنْصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَان رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّات تَجْرِي تَحْتَهَا الاَْنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (100 )
درباره منافقان سخن گفتى، اكنون اشاره اى به مؤمنان مى كنى و از سه گروه آنان ياد مى كنى:
الف. "مهاجران" كسانى بودند كه در مكّه به پيامبر ايمان آوردند و در راه اسلام سختى زيادى، تحمّل نمودند و همراه پيامبر به مدينه هجرت كردند.
ب. "انصار"، همان مردم مدينه بودند كه مسلمان شدند و پيامبر را به شهر خود دعوت كردند و تا پاى جان از او حمايت نمودند.
ج. "تابعين" كسانى بودند كه از مهاجران و انصار پيروى كردند و راه آنان را ادامه دادند.
تو از آنان خشنود هستى و آنان نيز از تو خشنودند. براى آنان بهشتى را آماده كرده اى كه نهرها زير درختان آن جارى است، آنان براى هميشه در آنجا خواهند بود و اين رستگارى بزرگ است.

* * *