قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذَاب مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ (52 ) قُلْ أَنْفِقُوا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا لَنْ يُتَقَبَّلَ مِنْكُمْ إِنَّكُمْ كُنْتُمْ قَوْمًا فَاسِقِينَ (53 ) وَمَا مَنَعَهُمْ أَنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَبِرَسُولِهِ وَلَا يَأْتُونَ الصَّلَاةَ إِلَّا وَهُمْ كُسَالَى وَلَا يُنْفِقُونَ إِلَّا وَهُمْ كَارِهُونَ (54 )
اكنون از پيامبر مى خواهى تا با دشمنان چنين سخن بگويد:
شما چه انتظارى درباره ما داريد؟ ما به يكى از اين دو نيكى خواهيم رسيد: يا بر دشمنان پيروز مى شويم يا در راه خدا شهيد مى شويم.
از طرف ديگر، ما درباره شما يكى از اين دو امر را انتظار داريم: يا عذاب خدا بر شما نازل مى شود يا به دست ما نابود مى شويد.
آرى، شما به انتظار سعادت ما نشسته ايد و ما هم در انتظار بدبختى شما نشسته ايم.
اى منافقان ! اگر شما به دلخواه خود يا از روى كراهت به ديگران كمك كنيد، از شما پذيرفته نمى شود، زيرا شما گروهى نافرمان هستيد، آرى، اگر شما پولى را هم با ميل و رغبت بدهيد، براى رضاى خدا نيست، بلكه براى حفظ آبروى خود اين كار را مى كنيد و خدا از شما نمى پذيرد.
اى منافقان ! خدا پولى را كه شما انفاق كرديد قبول نمى كند، زيرا شما به خدا و پيامبر كفر مىورزيد و نماز را فقط با كسالت و تنبلى مى خوانيد و با كراهت و بى ميلى انفاق مى كنيد.

* * *