إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمْ مَا مِنْ دَابَّة إِلَّا هُوَ آَخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا إِنَّ رَبِّي عَلَى صِرَاط مُسْتَقِيم (56 ) فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ مَا أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَيْكُمْ وَيَسْتَخْلِفُ رَبِّي قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلَا تَضُرُّونَهُ شَيْئًا إِنَّ رَبِّي عَلَى كُلِّ شَيْء حَفِيظٌ (57 )
همه مردم از اين سخن هود(عليه السلام)تعجّب كردند، آن ها شنيده بودند كه اگر كسى از بُت ها بيزارى بجويد، به بلا و مصيبت هاى سخت گرفتار مى شود، اكنون هود(عليه السلام)، آشكارا از بُت ها بيزارى مى جويد، چگونه شده است كه او اين قدر شجاعت دارد؟
هود(عليه السلام)به اين سؤال آنان پاسخ داد:
اى مردم ! آيا مى دانيد چرا من از شما و خشم بُت هاى شما نمى ترسم؟ من به خداى يگانه توكّل كرده ام و او پشتيبان من است.
چه بدانيد، چه ندانيد، خداى يگانه، پروردگار شماست، او شما را خلق كرده است و بر شما تسلّط دارد، هيچ كس نمى تواند از حكومت او فرار كند.
زمام اختيار همه در دست اوست، او جهان را بر محور عدالت اداره مى كند، او به هيچ كس ظلم نمى كند.
او انسان ها را خلق كرد، راه خوب و بد را به آنان نشان داد و به آنان اختيار داد تا راه خود را خودشان انتخاب كنند، اين سنّت اوست: "او هيچ كس را مجبور به پذيرفتن ايمان نمى كند".
وظيفه من اين نيست كه شما را مجبور به ايمان كنم، وظيفه من رساندن پيام خدا بود، اگر شما سخنم را نپذيريد، من وظيفه ام را انجام داده ام، بدانيد كه به زودى عذاب خدا فرا مى رسد و شما را نابود مى كند و مردمى ديگر را جايگزين شما مى كند، شما به خدا ضرر نمى زنيد، اين خود شما هستيد كه ضرر مى كنيد، او از همه رفتار و كردار شما باخبر است و شما را به سزاى كارهايتان مى رساند.[151]

* * *