وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّة وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآَخَرِينَ مِنْ دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْء فِي سَبِيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنْتُمْ لَا تُظْلَمُونَ (60 ) وَإِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (61 ) وَإِنْ يُرِيدُوا أَنْ يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ (62 )
از مسلمانان مى خواهى در برابر دشمنان، آنچه توانايى دارند از نيروهاى مسلّح پياده و سواره آماده كنند تا به اين وسيله، در دل دشمنان هراس ايجاد شود.
آرى، مسلمانان بايد هر چقدر مى توانند نيرو و تجهيزات جنگى فراهم سازند، در زمان پيامبر، اسب هاى ورزيده و آماده، از تجهيزات جنگى بود، اسب ها در ميدان جنگ، نقش تانك و زره پوش امروز را داشتند، مسلمانان بايد با توجّه به زمان خود، بهترين وسايل و امكانات دفاع از خود را داشته باشند.
البتّه منظور از تهيّه سلاح، كشورگشايى نيست، هدف اين است كه دشمنان از مسلمانان بترسند، خصوصاً دشمنانى كه گوششان شنواى سخن حقّ نيست، آنان فقط زبان زور را مى فهمند، براى همين، تو از مسلمانان مى خواهى كه تا آنجا كه توان دارند، خود را آماده دفاع كنند و از بهترين تجهيزات جنگى بهره ببرند.
اگر مسلمانان به اين دستور تو عمل كنند دشمنان از آنان مى ترسند، حتّى دشمنانى كه مسلمانان از دشمنى آنان باخبر نيستند، دچار وحشت مى شوند و هرگز جرأت حمله پيدا نمى كنند.
دشمنان حقّ و حقيقت هرگز بر اساس منطق و اصول انسانى عمل نمى كنند، آنان اگر بفهمند كه مسلمانان ضعيف هستند، نظر خود را بر آنان تحميل مى كنند، براى همين است كه مسلمانان نياز به يك نيروى نظامى قوى و بازدارنده دارند كه دشمن را به هراس اندازد.
البتّه تهيّه تجهيزات جنگى نياز به پول دارد، تو از مسلمانان مى خواهى تا در اين هزينه، كمك كنند و بدانند هر چه در اين راه هزينه كنند، تو مزد كامل آنان را در روز قيامت مى دهى و تو به آنان ستم نمى كنى و چيزى از مزد و پاداش آنان كم نمى كنى.

* * *

به پيامبر خود چنين مى گويى: "اى پيامبر ! اگر دشمنان تقاضاى صلح و آشتى داشتند، تو نيز بپذير و بر من توكّل كن كه من شنوا و دانا هستم، اگر آنان بخواهند تو را فريب بدهند، بدان كه من تو را از شرّ آنان دور نگه مى دارم، من همان خدايى هستم كه تو را يارى كردم و دل هاى مؤمنان را قوى داشتم و آنان تا پاى جان تو را يارى نمودند".
آرى، اگر دشمنان پيشنهاد صلح دادند و هيچ شاهدى براى اثبات نيرنگ آن ها نبود، با توكّل به من و هشيارى كامل، با آنان صلح كنيد، امّا اگر شواهد نشان بدهد كه دشمنان قصد فريب دارند، در اينجا نبايد با آنان صلح كرد.

* * *