مَا كَانَ لاَِهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الاَْعْرَابِ أَنْ يَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَلَا يَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ لَا يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَطَئُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنْ عَدُوّ نَيْلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ إِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الُْمحْسِنِينَ (120 ) وَلَا يُنْفِقُونَ نَفَقَةً صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً وَلَا يَقْطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (121 )
بار ديگر از كسانى كه پيامبر را يارى نكردند، سخن مى گويى، تو بارها اين موضوع را براى من بيان مى كنى تا من بدانم كه بايد از حجّت و نماينده تو پيروى كنم، همواره پيرو امام زمان خود باشم و از دستورات او پيروى كنم.
اين سخن توست:
اى مردم مدينه ! اى صحرانشينانى كه اطراف مدينه زندگى مى كنيد ! نبايد از دستور پيامبر من سرپيچى كنيد، نبايد براى حفظ جان خود، پيامبر را در خطرها و مشكلات تنها بگذاريد، نبايد جان خود را از جان پيامبر، عزيزتر بشماريد.
مى دانم اگر به يارى پيامبر برويد، سختى هاى زيادى به شما مى رسد. در راه من تشنگى و گرسنگى را تحمّل مى كنيد. شما پيامبر را همراهى مى كنيد و با اين كار خود، دشمنان را خشمگين مى كنيد، شما با دشمنان نبرد مى كنيد، من همه اين ها را مى بينم.
بدانيد كه من در مقابل همه اين ها، در نامه اعمالتان، عمل نيك مى نويسم و هرگز پاداش شما را تباه نمى كنم.
هر چه در راه من انفاق مى كنيد، چه كوچك چه بزرگ، براى شما مى نويسم، وقتى به سوى دشمن مى رويد، هر سرزمين را پشت سر مى گذاريد، براى شما حساب مى كنم، بدانيد من در برابر كارهاى شما، بهترين پاداش ها را به شما عطا خواهم نمود.

* * *