قُلْ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ هَادُوا إِنْ زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِيَاءُ لِلَّهِ مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (6 )
محمّد(صلى الله عليه وآله) يهوديان را به اسلام دعوت كرد و آنان را از عذاب جهنّم ترساند. يهوديان در پاسخ به محمّد(صلى الله عليه وآله) گفتند: چگونه ما را از عذاب خدا مى ترسانى؟ مگر نمى دانى ما دوستان خدا هستيم و هرگز خدا ما را عذاب نمى كند؟ [4]
اكنون تو از محمّد(صلى الله عليه وآله)مى خواهى تا به آنان چنين بگويد:
اگر شما فكر مى كنيد كه دوستان خدا هستيد، پس آرزوى مرگ كنيد، اگر راست مى گوييد از خدا بخواهيد مرگ شما را برساند.
شما ادّعا مى كنيد كه دوستان خدا هستيد، دوست هميشه مشتاق ديدار دوست است و براى لحظه ديدار، لحظه شمارى مى كند، اگر شما دوست خدا هستيد، بايد بعد از مرگ، به بهشت برويد، پس آرزو كنيد كه زودتر به بهشت برويد.
چرا شما اين قدر به زندگى دنيا چسبيده ايد؟ چرا به دنبال جمع كردن ثروت بيشتر هستيد؟ چرا اين قدر از مرگ وحشت داريد؟ معلوم مى شود كه شما دروغ مى گوييد و دوستان خدا نيستيد.

* * *