وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (13 ) أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ (14 ) هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الاَْرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِنْ رِزْقِهِ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ (15 )
تو از همه چيز باخبرى، اگر انسان ها سخن فاش بگويند يا پنهان، تو آن را مى شنوى، تو از اسرار دل ها آگاه مى باشى. چگونه مى شود كه تو از آفريده هاى خود بى خبر باشى؟ تو اين جهان را آفريدى و به همه ذرّات آن، آگاهى دارى.
تو اين زمين را براى انسان هموار ساختى تا انسان بر روى آن راه برود و از رزق و روزى تو بخورد و از آن بهره ببرد. تو انسان را آفريدى و بعد از مرگ هم او را زنده مى كنى، در روز قيامت، همه زنده مى شوند و براى حسابرسى به پيشگاه تو مى آيند، خوبان به بهشت مى روند و بدان به جهنّم گرفتار مى شوند.

* * *