وَأَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لاََسْقَيْنَاهُمْ مَاءً غَدَقًا (16 ) لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَمَنْ يُعْرِضْ عَنْ ذِكْرِ رَبِّهِ يَسْلُكْهُ عَذَابًا صَعَدًا (17 )
اگر مردم در راه ايمان پايدارى و استقامت نشان دهند، تو آنان را با باران فراوان و چشمه سارها از نعمت آب و محصولات بهره مند مى كنى و بركت خويش را بر آنان نازل مى كنى و اين گونه آنان را امتحان مى كنى تا براى همه آشكار شود چه كسى شكرگزار است و چه كسى كفران نعمت مى كند.
تو قرآن را براى هدايت انسان ها فرستادى و هر كس از عمل به اين كتاب پندآموز تو، سرپيچى كند، تو او را به عذابى سخت گرفتار مى سازى.
* * *
يك بار ديگر آيه 17 را مى خوانم: "اگر مردم در راه ايمان پايدارى و استقامت نشان دهند، خدا آنان را با نعمت باران فراوان و چشمه سارها بهره مند مى سازد".
اين آيه معناى ديگرى هم دارد كه از آن به "بطنِ قرآن" ياد مى كنيم. "بطنِ قرآن" معنايى است كه از نظرها پنهان است: يك روز، امام باقر(عليه السلام) اين آيه را خواند و سپس فرمود: "اگر مردم بر ولايت على(عليه السلام) و امامان بعد از او، پايدار مى ماندند، خدا قلب هاى آنان را از ايمان واقعى سيراب مى ساخت".
[93] مسلمان واقعى كسى است كه تسليم تو و پيامبر توست، تو از پيامبرت خواستى تا على(عليه السلام)را به عنوان جانشين خود معرّفى كند، پيروى از مكتب على(عليه السلام) و فرزندان پاك او نشانه مسلمانى حقيقى است.
[94] هر كس امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهليّت مى ميرد، امروز من اگر بخواهم مسلمان بميرم، بايد امام زمان خود را بشناسم و تسليم او باشم، با پذيرشِ ولايت او مى توانم به تو نزديك و نزديك تر شوم.
[95] حضرت مهدى(عليه السلام)، امام زمان من است، او نماينده تو روى زمين است. اگر به سوى او بروم به هدايت، رهنمون مى شوم و سعادت دنيا و آخرت را از آنِ خود مى كنم.
[96] * * *