وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا (18 )
وقتى كسى به سجده مى رود، هفت عضو او به زمين مى رسد، پيشانى، دو كف دست، دو زانو، انگشتان پا. سجده نشانه خضوع و فروتنى انسان است، بُت پرستان مكّه در مقابل بُت ها به سجده مى افتادند، اكنون به آنان مى گويى كه اين هفت عضو انسان را تو آفريدى، اين ها از آنِ توست، آنان فقط بايد در برابر تو سجده كنند، انسان نبايد در مقابل بُت يا شخص ديگرى به سجده افتد، سجده فقط مخصوص توست.[97]

* * *