وَإِنْ مِنْ قَرْيَة إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا كَانَ ذَلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا (58 )
هر شهر و ديارى قبل از روز قيامت از بين مى رود، وقتى روز قيامت برپا مى شود، همه انسان ها نابود شده اند، اين نابودى انسان ها يا به صورت مرگ طبيعى است يا اين كه عذاب سخت تو دامن گير آنان مى شود: مؤمنان به مرگ طبيعى مى ميرند و كافران به عذاب تو گرفتار مى شوند.
آرى، اين قانون توست: همه انسان ها، طعم مرگ را خواهند چشيد، هيچ كس براى هميشه زنده نمى ماند. مرگ، سرانجامِ همه انسان ها (چه مؤمن، چه كافر) مى باشد.

* * *