وَلَقَدْ أَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِيقًا فِي الْبَحْرِ يَبَسًا لَا تَخَافُ دَرَكًا وَلَا تَخْشَى (77 )فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِيَهُمْ مِنَ الْيَمِّ مَا غَشِيَهُمْ (78 ) وَأَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَمَا هَدَى (79 )
بعد از شكست فرعون در مقابل معجزات موسى(عليه السلام)، فرعون مجبور شد تا مدّتى او را آزاد بگذارد و موسى(عليه السلام) هم به تبليغ يكتاپرستى پرداخت. يك روز، موسى(عليه السلام) نزد فرعون آمد و از او خواست تا بنى اسرائيل را آزاد كند تا آن ها را به فلسطين ببرد، امّا فرعون قبول نكرد. اينجا بود كه كشور مصر را به خشكسالى مبتلا كردى تا شايد فرعون و پيروان او از كفر دست بردارند.
فرعون به موسى(عليه السلام) قول داد كه اگر خشكسالى برطرف شود، بنى اسرائيل را آزاد كند، موسى(عليه السلام) دعا كرد و خشكسالى برطرف شد، امّا فرعون به قول خود عمل نكرد.
بعد از آن بلاى طوفان، هجوم ملخ ها و... از راه رسيد، امّا باز هم فرعون بنى اسرائيل را آزاد نكرد. اين ماجرا تقريباً هشت سال طول كشيد. هر بار موسى(عليه السلام) نزد فرعون مى رفت و از او آزادى بنى اسرائيل را مى خواست. سرانجام فرعون تصميم گرفت تا بنى اسرائيل را همراه موسى(عليه السلام) روانه كند و سپس با سپاه بزرگش به دنبال آن ها برود و آنان را نابود كند.
تو به موسى(عليه السلام) دستور دادى تا شب هنگام به سوى فلسطين حركت كند، موسى(عليه السلام) دستور حركت را داد، او با بنى اسرائيل به رود نيل رسيدند، از موسى(عليه السلام) خواستى عصاى خود را به آب بزند، وقتى موسى(عليه السلام) اين كار را كرد، رود نيل شكافته شد و موسى(عليه السلام) و يارانش از آن عبور كردند. (چون رود نيل بسيار وسيع است از آن به دريا تعبير شده است).
فرعون از پشت سر رسيد، ديد كه رود نيل شكافته شده است، همراه با سپاهش وارد شكاف آب شد، وقتى آخرين نفر سپاه او وارد آب شد، به دستور تو، رود نيل به حالت اوّلش بازگشت و همه آن ها در آب غرق شدند و ديگر اثرى از آن سپاه باشكوه باقى نماند. آرى، اين گونه فرعون قومش را به گمراهى كشاند و آنان را از راه راست دور كرد.

* * *