الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ أَمَلًا (46 )
برايم مى گويى كه مال و فرزندان، زينت زندگى دنيا مى باشند، تو به كارهاى شايسته، بهترين پاداش را مى دهى، اميد به كارهاى شايسته بهتر از اميد به دنيا مى باشد !
من بايد در اين سخن تو فكر كنم: "مال و فرزندان، زينت دنيا مى باشند".
گل ها زينت مى باشند، زيبا هستند، امّا دوام ندارند، من نمى توانم به گل تكيه كنم، اگر به گل تكيه كنم فرو مى افتد و من هم مى افتم. من بايد به درخت تنومند تكيه كنم.
من در دنيا ثروتى به دست مى آورم و از آن در زندگى بهره مى برم، فرزندى دارم كه از ديدار او شاد مى شوم، اگر به مال و فرزند مغرور و فريفته شوم، خطا كرده ام، زيرا ثروت دنيا براى من باقى نمى ماند.
دنيا به هيچ كس وفا نكرده است. مرگ در كمين من است، وقتى مرگ بيايد مرا فقط با يك كفن داخل قبر مى گذارند، مال و فرزندانم همراه من نمى آيند، فقط عمل من تنها چيزى است كه با من مى ماند و هميشه همراه من است.
هر كس به ثروت و فرزند تكيه كرد، پشيمان شد، خوشا به حال كسى كه به اعمال نيك و ماندگار تكيه كرد و تا فرصت داشت كارهاى شايسته انجام داد.
تو در اين آيه، از كارهاى شايسته به عنوان "باقيات و صالحات" نام مى برى. "باقيات و صالحات" يعنى "اعمال نيكو و ماندگار".
نماز، روزه و كارهاى خوبى كه انجام مى دهم، ثواب آن براى من باقى مى ماند و از بين نمى رود. در واقع، همه كارهاى خوب، "باقيات و صالحات" مى باشند.

* * *

به راستى چه كسى از همه زرنگ تر است: كسى كه خانه اى دارد، امّا خانه دومى براى خود مى سازد يا كسى كه مسجدى مى سازد؟
به زودى، مرگ اين دو نفر فرا مى رسد، نفر اوّل ديگر هيچ بهره اى از خانه خود نمى برد، امّا كسى كه مسجدى ساخته است از آن كار بهره مى برد. تا زمانى كه آن مسجد باشد، هر كس در آن مسجد نماز بخواند، ثوابى هم به او مى رسد. آرى، ساخت مسجد، بهترين "باقيات و صالحات" مى باشد.
اين كارها هم از بهترين "باقيات و صالحات" مى باشند: ساختن مدرسه، درست كردن راه، تربيت فرزندان با ايمان، راهنمايى و هدايت نسل جوان، نوشتن كتاب و نشر آن.[81]
سخن از "باقيات و صالحات" را با اين حديث به پايان مى برم: امام صادق(عليه السلام)به يكى از ياران خود چنين فرمود: "هرگز محبّت ما اهل بيت(عليهم السلام) را كوچك مشمار، بدان كه محبّت ما، از باقيات و صالحات است".[82]
روز قيامت همه محبّت ها از بين مى رود، امّا محبّت اهل بيت(عليهم السلام) باقى مى ماند، هر كس اهل بيت(عليهم السلام) را دوست داشته است از شفاعت آنان بهره مند خواهد شد.

* * *