وَيَوْمَ نُسَيِّرُ الْجِبَالَ وَتَرَى الاَْرْضَ بَارِزَةً وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا (47 ) وَعُرِضُوا عَلَى رَبِّكَ صَفًّا لَقَدْ جِئْتُمُونَا كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّة بَلْ زَعَمْتُمْ أَلَّنْ نَجْعَلَ لَكُمْ مَوْعِدًا (48 ) وَوُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الُْمجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا (49 )
از من مى خواهى روز قيامت را به ياد آورم، در آن روز كوه ها را از جاى خود برمى كَنى و به حركت در مى آورى و آنان را نابود مى كنى، زمين بدون پستى و بلندى مى شود، همه انسان ها را زنده مى كنى و آنان از قبرها برمى خيزند.
هيچ كس به حال خود رها نمى شود، همه زنده مى شوند و همه صف كشيده براى حسابرسى به پيشگاه تو مى آيند، تو به آنان مى گويى: "اى انسان ها ! ديديد همان گونه كه بار اوّل شما را آفريدم، امروز هم شما را زنده كردم، امّا شما به خيال باطل مى پنداشتيد كه هرگز چنين روزى نخواهد بود".
پرونده اعمال هر كس، پيش روى او نهاده مى شود، گناهكاران وقتى پرونده اعمال خود را مى بينند، نگران و هراسان مى شوند و مى گويند: "اى واى بر ما ! اين چه پرونده اى است كه هيچ گناه كوچك و بزرگى را از ياد نبرده است و همه اعمال ما را ثبت كرده است".
آنان پرونده اعمال خود را مى خوانند و همه كارهايى را كه در دنيا انجام داده اند به ياد مى آورند گويى كه آن را همان لحظه انجام داده اند.
آنان نتيجه اعمال خود را حاضر و آماده مى بينند و تو هرگز به كسى ظلم و ستم نمى كنى، كسى كه نيكوكار باشد به بهشت مى رود و كسى كه در راه كفر و گناه قدم گذاشت، به عذاب جهنّم گرفتار مى شود.

* * *