وَلَقَدْ آَتَيْنَا مُوسَى تِسْعَ آَيَات بَيِّنَات فَاسْأَلْ بَنِي إِسْرَائِيلَ إِذْ جَاءَهُمْ فَقَالَ لَهُ فِرْعَوْنُ إِنِّي لاََظُنُّكَ يَا مُوسَى مَسْحُورًا (101 ) قَالَ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا أَنْزَلَ هَؤُلَاءِ إِلَّا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالاَْرْضِ بَصَائِرَ وَإِنِّي لاََظُنُّكَ يَا فِرْعَوْنُ مَثْبُورًا (102 )
سخن از كافرانى بود كه به قرآن ايمان نياوردند، قرآن معجزه محمّد(صلى الله عليه وآله) بود و او با همين قرآن مردم را به سوى تو فرا مى خواند.
اگر كسى بخواهد راه درست را انتخاب كند، يك معجزه هم براى او كفايت مى كند، امّا اگر كسى تصميم بگيرد كه حقيقت را نپذيرد، هر چقدر هم معجزه براى او بيايد، او باز انكار مى كند.
تو موسى(عليه السلام) را با نُه معجزه به سوى فرعون فرستادى، بنى اسرائيل اين نُه معجزه را به ياد دارند، همه اين معجزات براى فرعون و طرفداران او بود، امّا آن ها به موسى(عليه السلام) ايمان نياوردند.

* * *

اين فهرست نُه معجزه موسى(عليه السلام) است:
1 - طوفان هاى شديد كه قصر فرعون و خانه طرفداران او را ويران كرد. آنان مجبور شدند كه از شهر بيرون بروند و در بيابان ها خيمه بزنند.
2 - ملخ ها هجوم آوردند و محصولات آنان را از بين بردند.
3 - زندگى آنان پر از قورباغه شد و قورباغه ها از در و ديوار و لباس هاى آنان بالا مى رفتند.
4 - نوعى آفت گياهى به نام "شپش" به گياهان آنان ضربه زد و نيز بر سر و صورت آنان مى چسبيد و زندگى آنان را مختل مى كرد.
5 - وقتى آنان مى خواستند آبى بياشامند، فوراً آن آب، تبديل به خون مى شد.
6 - قحطى شديد و گرسنگى.
اين شش بلا در يك سال اتّفاق نيفتاد، بلكه آنان هر سال به يكى از اين بلاها گرفتار شدند. سال جديد، بلاى جديد !
فرعون وقتى اين بلاها را مى ديد، مى فهميد كه اين نشانه اى از طرف توست، از موسى(عليه السلام) مى خواست تا دعا كند و اين بلاها برطرف شود، او قول مى داد اگر بلا برطرف شد، ايمان بياورد، امّا وقتى بلا برطرف مى شد به قول خود عمل نمى كرد.
7 - موسى(عليه السلام) عصاى خود را به زمين انداخت و آن عصا تبديل به اژدهايى شد و دوباره تبديل به عصا شد.
8 - موسى(عليه السلام) دست خود را از گريبان بيرون آورد، همه ديدند كه دست او نورانى و درخشنده شد طورى كه نور و روشنايى آن بر آفتاب برترى داشت.
9 - وقتى موسى(عليه السلام) عصاى خود را به رود نيل زد، رود نيل شكافته شد و ياران او وارد آب شدند.

* * *

موسى(عليه السلام) نزد فرعون رفت و به او گفت:
ــ اى فرعون ! من فرستاده خداى جهانيان هستم.
ــ به نظر من تو جادوگر هستى.[70]
ــ اى فرعون ! تو خوب مى دانى كه اين معجزات را خدا فرستاده است، اين ها نشانه هاى روشنى بر پيامبرى من مى باشد، امّا تو باز حقيقت را انكار مى كنى ، من تو را جاهل و لايق هلاكت مى دانم.
ــ چه حرف ها مى زنى ! چه كسى مى تواند مرا نابود كند؟

* * *