يَا يَحْيَى خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّة وَآَتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا (12 ) وَحَنَانًا مِنْ لَدُنَّا وَزَكَاةً وَكَانَ تَقِيًّا (13 )وَبَرًّا بِوَالِدَيْهِ وَلَمْ يَكُنْ جَبَّارًا عَصِيًّا (14 )
وقتى يحيى به سنّ سه سالگى رسيد، به او مقام نبوّت دادى و با او چنين سخن گفتى: "اى يحيى ! با تمام قدرت و توان در تبليغ كتاب آسمانى تورات بكوش".
در همان كودكى او را به پيامبرى مبعوث كردى و مهربانى و رحمت خود را به او ارزانى داشتى، به او پاكى روح و عمل عطا كردى. او وظيفه داشت تا تورات را براى مردم بخواند، تورات كتاب آسمانى موسى(عليه السلام) بود. يحيى، ادامه دهنده راه موسى(عليه السلام) بود.
يحيى بنده پرهيزكار تو بود و با پدر و مادرش مهربان بود. او هرگز ستمكار و نافرمان نبود.

* * *