وَكَذَلِكَ أَنْزَلْنَاهُ قُرْآَنًا عَرَبِيًّا وَصَرَّفْنَا فِيهِ مِنَ الْوَعِيدِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ أَوْ يُحْدِثُ لَهُمْ ذِكْرًا (113 )فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْآَنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يُقْضَى إِلَيْكَ وَحْيُهُ وَقُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْمًا (114 )
مردم مكّه به بُت پرستى رو آورده بودند، تو محمّد(صلى الله عليه وآله) را براى هدايت آنان فرستادى، قرآن را به زبانى عربى نازل كردى تا آنان پيام آن را درك كنند.
در قرآن انواع هشدارها را بيان كردى تا آنان از عاقبت بُت پرستى بترسند يا پندى براى آنان پديد آيد و از سخن تو پند بگيرند.
تو فرمانرواى بر حقِّ جهانى، خداى بلندمرتبه اى ! تو با آن عظمت و مقام، اين قرآن را براى مردم فرستادى، آيا كسى عظمت قرآن را درك مى كند؟
اگر مردم بدانند كه اين قرآن سخن چه كسى است به گونه اى ديگر قرآن را مى خوانند و در آن فكر مى كنند.

* * *

تو جبرئيل را مأمور كردى تا قرآن را بر قلب محمّد(صلى الله عليه وآله) نازل كند، وقتى جبرئيل آيات قرآن را براى محمّد(صلى الله عليه وآله) مى خواند، محمّد(صلى الله عليه وآله) علاقه داشت تا هرچه زودتر آن را به مردم برساند، براى همين قبل از آن كه وحى به پايان برسد، آيات را براى كسانى كه اطرافش بودند، مى خواند.
اكنون تو در اين آيه به او چنين مى گويى: "در خواندن قرآن پيش از آن كه وحى آن بر تو پايان يابد، شتاب نكن، اى محمّد ! چنين دعا كن: خدايا ! بر علم و دانش من بيفزا".
تو به محمّد مى آموزى كه به جاى عجله كردن از تو بخواهد تا بر علم او اضافه كنى. وقتى علم و دانش او افزون شود، او مى تواند آموزه هاى اسلام را بهتر براى مردم بيان كند.
اين دعا يكى از زيباترين دعاهاى قرآن است، خيلى از مسلمانان براى زياد شدن مال و ثروت خود دعا مى كنند، امّا هرگز براى زياد شدن علم قرآنى و دينى خود دعا نمى كنند !
بارخدايا ! بر دانش قرآنى و دانش اسلامى من بيفزا ! به من فهم قرآن و فهم دين عطا كن !