فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ آَذَنْتُكُمْ عَلَى سَوَاء وَإِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ أَمْ بَعِيدٌ مَا تُوعَدُونَ (109 ) إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَيَعْلَمُ مَا تَكْتُمُونَ (110 ) وَإِنْ أَدْرِي لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَكُمْ وَمَتَاعٌ إِلَى حِين (111 )
گروهى از مردم به محمّد(صلى الله عليه وآله) ايمان آوردند، امّا گروهى هم او را دروغگو خطاب كردند و راه كفر را برگزيدند.
اكنون از محمّد(صلى الله عليه وآله) مى خواهى تا به كافران چنين بگويد: "من همه شما را به طور يكسان از عذاب خدا ترساندم، با پير و جوان، زن و مرد، كوچك و بزرگِ شما سخن گفتم، من نمى دانم عذاب خدا، چه زمانى فرا مى رسد، نمى دانم وعده خدا زود فرا مى رسد يا دير. خدا همه سخن هاى شما را مى شنود، سخن هاى آشكار و پنهان شما را مى داند، شما آهسته با خود مى گوييد كه اين هشدارهاى محمّد دروغ است، خدا در عذاب شما عجله نمى كند، من نمى دانم ! شايد اين آزمونى براى شما باشد و اين گونه خدا به شما تا زمان معيّنى، مهلت مى دهد".

* * *