قَالَ رَبِّ انْصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ (39 ) قَالَ عَمَّا قَلِيل لَيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ (40 ) فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاءً فَبُعْدًا لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (41 )
وقتى هود(عليه السلام) از ايمان آوردن آنان نااميد شد دست به دعا برداشت و گفت: "خدايا ! در برابر آنانى كه مرا دروغگو خواندند، ياريم كن".
اينجا بود كه تو به او چنين گفتى: "به زودى آنان از كار خود پشيمان خواهند شد، امّا آن وقت، ديگر پشيمانى سود نخواهد داشت".
و سرانجام صداى وحشتناك آسمانى (همراه با طوفان شديد و صاعقه) آنان را فرا گرفت و آنان را نابود كرد و هيچ كس از آنان باقى نماند. پس نفرين بر ستمكاران باد !

* * *