وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آَيَاتُنَا بَيِّنَات تَعْرِفُ فِي وُجُوهِ الَّذِينَ كَفَرُوا الْمُنْكَرَ يَكَادُونَ يَسْطُونَ بِالَّذِينَ يَتْلُونَ عَلَيْهِمْ آَيَاتِنَا قُلْ أَفَأُنَبِّئُكُمْ بِشَرّ مِنْ ذَلِكُمُ النَّارُ وَعَدَهَا اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (72 )
وقتى محمّد(صلى الله عليه وآله) براى كافران قرآن مى خواند، آنان از روى انكار، چهره در هم مى كشيدند. هر كس به صورت آنان نگاه مى كرد مى توانست آثار انكار را ببيند. كافران آن قدر عصبانى مى شدند كه نزديك بود از شدّت خشم به محمّد(صلى الله عليه وآله) حملهور شوند.
اكنون از محمّد(صلى الله عليه وآله) مى خواهى تا به آنان چنين بگويد: "آيا مى خواهيد شما را به عذابى بدتر از اين خبر دهم؟ آن آتش سوزان جهنّم است كه خدا به كافران وعده داده است و به راستى كه جهنّم بدترين جايگاه است".

* * *