أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الاَْرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِيرٌ مِنَ النَّاسِ وَكَثِيرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذَابُ وَمَنْ يُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُكْرِم إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ (18 )
برايم از انسان هايى سخن گفتى كه هر كدام ادّعا مى كنند دين آنان حقّ است. پنج گروه در مقابل مسلمانان قرار گرفته اند: يهوديان، صابئان، مسيحيان، مجوس و بُت پرستان.
اين پنج گروه، حقّ را مى دانند، تو محمّد(صلى الله عليه وآله) را با معجزه قرآن فرستادى، در قرآن از باطل شدن همه اديان سخن گفتى، بُت پرستى را گمراهى خواندى، تو اعلام كردى كه همه بايد پيرو قرآن شوند. از همه انسان ها خواستى اگر در قرآن شك دارند، يك سوره مانند آن را بياورند.
اگر كسى مى توانست يك سوره مانند قرآن بياورد، معلوم مى شد كه قرآن دروغ است. انسان ها تا به حال يك سوره مانند قرآن نياورده اند، پس معلوم مى شود همه آن اديان باطل هستند.
تو با معجزه قرآن باطل بودن دينِ پنج گروه را آشكار كردى، آنان حقّ را مى دانند، امّا آن را انكار مى كنند، مشكل اين است كه آنان حاضر نيستند در مقابل حقّ تواضع و فروتنى كنند، در حقيقت آنان نمى خواهند از فرمان تو اطاعت كنند، آنان در مقابل تو تكبّر مىورزند، تو اعلام كرده اى با ظهور اسلام، همه اديان از اعتبار ساقط است، امّا آنان سخن تو را قبول نمى كنند.
حكايت اين انسان عجيب است، همه موجودات در مقابل تو تسليم هستند، اين انسان است كه فرمان تو را اطاعت نمى كند.

* * *

هر كس كه در آسمان ها و زمين است، تو را سجده مى كند، خورشيد، ماه، ستارگان، كوه ها، درختان، جنبندگان و بسيارى از مردم تو را سجده مى كنند. عدّه اى هم هستند كه معصيت و نافرمانى مى كنند و تو را سجده نمى كنند، آنان يقيناً به عذاب گرفتار مى شوند و هر كس كه به عذاب تو گرفتار شود، خوار و ذليل مى شود و هيچ كس نمى تواند چنين كسى را عزيز كند.
آرى، وقتى تو كسى را خوار و بى ارزش كنى، او هرگز عزيز نمى شود، تو به هر كارى كه بخواهى توانا هستى.
تو كسانى را كه در مقابل عظمت تو سر به سجده مى نهند، عزيز مى كنى و در روز قيامت آنان را در بهشت مهمان مى كنى، امّا كافران را به عذاب جهنّم گرفتار مى سازى، آنان در جهنّم فرياد و ناله برمى آورند و هيچ كس آنان را يارى نمى كند، فريادهاى آنان بى جواب مى ماند. فرشتگان تو، صداى آنان را مى شنوند و هيچ پاسخى به آنان نمى دهند، آنان طعم ذلّت و خوارى را مى چشند، اين ذلّت براى آنان سخت تر از آتش جهنّم است.

* * *

بارها در قرآن از تسبيح و حمد موجودات بى جان سخن گفته اى، آسمان، زمين، ماه، خورشيد، درختان، كوه ها... همه تو را حمد و ستايش مى كنند. آنان از همه قوانين تو در آفرينش فرمان بردارى مى كنند، اين معناى سجده آنان است كه در قرآن از آن سخن گفته اى.[51]
هر موجودى به اندازه درجه وجودى خود، داراى شعور است و در دنياى خود و به زبان خود، تو را ستايش مى كند و تو را به پاكى مى ستايد، ولى من از درك حقيقت آن ناتوانم.

* * *