يَقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ (10 )أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً (11 ) قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ (12 )
محمّد(صلى الله عليه وآله) براى بُت پرستان مكّه قرآن مى خواند و به آنان خبر مى داد كه پس از مرگ، بار ديگر زنده خواهند شد و براى حسابرسى به پيشگاه تو خواهند آمد، آنان وقتى اين سخنان را مى شنيدند مى گفتند: "آيا ما پس از مرگ، دوباره زنده خواهيم شد و به زندگى مجدّد باز خواهيم گشت؟ آيا پس از آن كه استخوان هاى ما پوسيد و به خاك تبديل شديم، بار ديگر زنده خواهيم شد؟".
آنان در اين دنيا، ثروت زيادى داشتند و خيال مى كردند كه ثروت نشانه محبّت و دوستى توست.
محمّد(صلى الله عليه وآله) به آنان گفت كه اگر دست از كفر برندارند در قيامت در جهنّم خواهند سوخت.
آنان در جواب مى گفتند: "اى محمّد ! اگر سخن تو راست باشد، در روز قيامت بسى زيانكار خواهيم بود، امّا سخن تو دروغ است، زيرا خدا هرگز نمى پسندد ما زيانكار شويم. خدا در اين دنيا ما را دوست داشته است و به ما ثروت داده است. اين ثروت ما، نشانه دوستى خداست. پس در روز قيامت هم ما در آسايش خواهيم بود. تو ما را از جهنّم مى ترسانى، امّا ما هرگز به جهنّم نمى رويم، تو به دروغ اين سخنان را مى گويى".
اين چه سخن باطلى بود كه آنان مى گفتند !
چرا آنان فكر مى كردند محمّد(صلى الله عليه وآله) دروغ مى گويد؟ چرا فكر مى كردند كه در روز قيامت، در آسايش خواهند بود؟
هرگز ثروت، نشانه محبّت تو نيست، تو اراده كرده اى تا انسان ها را امتحان كنى و براى همين انسان ها را فقير يا ثروتمند مى كنى، در روز قيامت هرگز به ثروت انسان ها نگاه نمى كنى، آنچه در آنجا ملاك است، ايمان و تقوا مى باشد، آن بُت پرستانى كه به يگانگى تو ايمان نياورند، در آتش جهنّم خواهند سوخت و آن وقت خواهند فهميد كه سخن محمّد(صلى الله عليه وآله)دروغ نبود، روز قيامت روزى است كه آنان بسيار زيانكار خواهند شد.

* * *