وَيْلٌ يَوْمَئِذ لِلْمُكَذِّبِينَ (10 ) الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (11 ) وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَد أَثِيم (12 )إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آَيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الاَْوَّلِينَ (13 ) كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (14 ) كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذ لََمحْجُوبُونَ (15 ) ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ (16 ) ثُمَّ يُقَالُ هَذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (17 )
وقتى قيامت برپا شود، كسانى كه در دنيا حقّ را تكذيب كردند و قيامت را انكار كردند، از رحمت تو دور خواهند بود و به لعنت تو گرفتار خواهند شد.
فقط كسانى قيامت را دروغ مى شمارند، ستمكار و گناهكارند و وقتى قرآن براى آنان خوانده مى شود، مى گويند: "اين سخنان، افسانه هاى گذشتگان است".
هرگز چنين نيست، قرآن افسانه نيست، حقيقتى آشكار است، كسانى كه قرآن را افسانه مى پندارند، قلبشان سخت تيره شده است زيرا گناهان زيادى انجام داده اند، آنان در روز قيامت از رحمت تو محروم خواهند بود، تو در اين دنيا به آنان فرصت دادى و راه حقّ را به آنان نشان دادى، شايد توبه كنند، امّا آنان سركشى كردند و در روز قيامت، آنان را از رحمت خويش بى نصيب مى كنى و فرمان مى دهى تا فرشتگان آنان را به جهنّم ببرند.
فرشتگان زنجيرهاى آهنين بر گردن آنان مى بندند و آنان را به سوى جهنّم مى كشانند، وقتى آنان آتش جهنّم را مى بينند، وحشت مى كنند، فرشتگان به آنان مى گويند: "اين همان آتشى است كه شما آن را دروغ مى پنداشتيد".

* * *