إِنَّ الاَْبْرَارَ لَفِي نَعِيم (22 ) عَلَى الاَْرَائِكِ يَنْظُرُونَ (23 ) تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ (24 ) يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيق مَخْتُوم (25 ) خِتَامُهُ مِسْكٌ وَفِي ذَلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ (26 ) وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيم (27 ) عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ (28 )
سرگذشت نيكوكاران چه خواهد بود؟
آنان در بهشت غرق نعمت هاى آن خواهند بود و بر تخت ها تكيه مى زنند و به زيبايى هاى بهشت مى نگرند، هر كس به آنان نگاه كند، آثار شادكامى و خوشحالى را در چهره هاشان مى يابد، خدمت گزاران بهشتى براى آنان جام هاى نوشيدنى پاك مى آورند، شرابى طهور ! شرابى كه مانند شراب معمولى نيست، نه عقل را از بين مى برد و نه مستى مى آورد، شرابى كه بى نهايت صاف است.[27]
بعد از آن كه آنان از شراب مى نوشند، دهانشان بوى مُشك مى دهد و خوشبو مى شود.[28]
مؤمنان در بهشت، بهترين زندگى را دارند و شايسته است كه همه براى رسيدن به اين نعمت هاى بهشتى با رغبت تمام بكوشند و بر يكديگر پيشى بگيرند.
آن نوشيدنى پاك، آميخته با "تسنيم" است.
"تسنيم" چيست؟
چشمه اى است كه در بالاترين جايگاه بهشت قرار دارد و مقرّبان از آن مى نوشند.

* * *

از اين سخن معلوم مى شود كه چشمه "تسنيم" بهترين نوشيدنى بهشت است و مقرّبان به آن چشمه دسترسى دارند، آن چشمه در بالاترين جايگاه بهشت مى باشد. مؤمنان ديگر كه مقام پايين ترى دارند، مقدار كمترى از "تسنيم" بهره مى برند. به آن مؤمنان يك نوشيدنى پاك داده مى شود كه با "تسنيم" آميخته شده است.
آرى، مؤمنان آن قدر مقامشان بالا نيست كه از "تسنيم خالص" بنوشند، آنان شراب پاكى مى نوشند كه درصدى از آن، تسنيم است.
فقط كسانى كه مقرّبان درگاه خدا هستند از "تسنيم خالص" مى نوشند.

* * *