فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (20 ) وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآَنُ لَا يَسْجُدُونَ (21 ) بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ (22 )وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ (23 ) فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَاب أَلِيم (24 ) إِلَّا الَّذِينَ آَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُون (25 )
تو اين قرآن را فرستادى و در آن از روز قيامت سخن گفتى و از محمّد(صلى الله عليه وآله)خواستى تا قرآن را براى مردم مكّه بخواند، امّا گروه زيادى از آنان قرآن را تكذيب كردند و دين حقّ را انكار كردند.
به راستى چرا آنان به قيامت ايمان نمى آورند؟ چرا خود را از سعادت محروم مى كنند؟
چرا وقتى قرآن براى آنان خوانده مى شود، در برابر عظمت تو، سجده نمى كنند؟
آنان حقّ را شناخته اند و اسير لجاجت خويش شده اند و قرآن را انكار مى كنند، تو بر آنچه در دل هاى خود پنهان مى كنند، دانا هستى، اكنون از محمّد(صلى الله عليه وآله) مى خواهى تا آنان را به عذابى دردناك، مژده دهد.
كدام عذاب !
عذاب روز قيامت !
و چه كسى مى داند كه عذاب آن روز چقدر دردناك است !
كافران در آن روز، براى هميشه در آتش خواهند سوخت، البتّه تو به كسانى كه ايمان آوردند و عمل نيك انجام دادند، پاداشى تمام نشدنى عطا خواهى كرد، پاداش آنان، بهشت جاويدان است، بهشتى كه نهرهاى آب در ميان باغ هاى آن جارى است، در آنجا هر چه بخواهند برايشان فراهم است.[31]