بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ طسم (1 ) تِلْكَ آَيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ (2 ) لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (3 )إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آَيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ (4 )
در ابتدا، سه حرف "طا"، "سين" و "ميم" را ذكر مى كنى، قرآن معجزه اى است كه از همين حروف "الفبا" شكل گرفته است.
اين آياتِ كتاب آسمانى است، تو قرآن را بر محمّد(صلى الله عليه وآله) نازل كردى و هر چيزى را كه انسان براى سعادت به آن نياز دارد به روشنى در قرآن بيان كردى.
محمّد(صلى الله عليه وآله) قرآن را براى مردم مكّه مى خواند و آنان را به يكتاپرستى دعوت مى كرد، امّا آنان محمّد(صلى الله عليه وآله) را دروغگو و جادوگر مى پنداشتند، محمّد(صلى الله عليه وآله) غصّه
آنان را مى خورد، او دوست داشت كه آنان ايمان بياورند و از عذاب روز قيامت رهايى يابند.
تو از شدّت غم و اندوه محمّد(صلى الله عليه وآله) آگاه بودى، به همين خاطر به او چنين گفتى: "اى محمّد ! براى چه اين همه غصّه مى خورى كه چرا مردم ايمان نمى آورند؟ اگر من بخواهم معجزه اى از آسمان مى فرستم كه همه آنان در برابر آن سر تسليم فرود آورند و ايمان بياورند".

* * *

به اين سخن تو فكر مى كنم، تو به محمّد(صلى الله عليه وآله) گفتى كه مى توانى معجزه اى از آسمان بفرستى كه همه با ديدن آن ايمان بياورند، امّا چرا چنين نكردى؟ تو كه چنين قدرتى داشتى چرا كارى نكردى كه همه ايمان بياورند؟
چه كسى جواب مرا مى دهد؟
من جواب اين سؤال خود را در آيه 35 سوره "انعام" مى يابم: تو انسان را آفريدى، راه حقّ و باطل را به او نشان دادى و او را در انتخاب راه خود آزاد گذاشتى، اگر تو اراده كنى همه مردم ايمان مى آورند، امّا اين ايمان ديگر از روى اختيار نخواهد بود، بلكه از روى اجبار است. تو اراده كرده اى كه هر كس به اختيار خود، ايمان را برگزيند. اين سنّت و قانون توست. اگر انسان از روى اجبار، ايمان بياورد، ايمان او ارزشى ندارد.
شُكوه انسان در اختيار اوست، وقتى قرار است انسان، موجودى آزاد و مختار باشد، طبيعى است كه گروهى از انسان ها، راه كفر را انتخاب خواهند نمود و ايمان نخواهند آورد.
همه زيبايىِ انسان در اختيار اوست، اگر تو معجزه اى از آسمان نازل كنى كه انسان ها مجبور به ايمان شوند، اختيار را از انسان ها گرفته اى و تو هرگز چنين نمى كنى، زيرا انسان يعنى اختيار، اگر اختيار از انسان گرفته شود، او ديگر انسان نيست !

* * *