وَلَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالاَْرْضِ كُلٌّ لَهُ قَانِتُونَ (26 ) وَهُوَ الَّذِي يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَهُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ وَلَهُ الْمَثَلُ الاَْعْلَى فِي السَّمَاوَاتِ وَالاَْرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (27 )
قبل از آمدن قيامت، همه موجودات را نابود مى كنى، از اسرافيل مى خواهى تا براى اوّلين بار در صور خود بدمد، با اين ندا، همه موجودات از بين مى روند، فرشتگان هم نابود مى شوند. سپس تو جان عزرائيل را هم مى گيرى. آرى، همه مخلوقاتى كه در زمين و آسمان هستند، از آنِ تو مى باشند، اگر تو اراده كنى كه جهان را نابود كنى، زمين و آسمان و هرچه و هر كس كه در آن است، در برابر فرمان تو مطيع هستند، هيچ كس و هيچ چيز را توان مخالفت نيست. همه نابود مى شوند.
هر وقت كه بخواهى قيامت را برپا كنى، ابتدا اسرافيل را زنده مى كنى، او براى بار دوم در صور خود مى دمد و فرشتگان زنده مى شوند، انسان ها هم زنده مى شوند و قيامت برپا مى شود.
آرى، تو فرمان مى دهى كه همه زنده شوند، هيچ كس نمى تواند مخالفت بكند، همه با فرمان تو زنده مى شوند. تو همان كسى هستى كه آفرينش را آغاز كردى و پس از نابودى آن، بار ديگر آن را مى آفرينى و اين براى تو آسان تر است.
اين يك قانون است: "كسى كه يك بار توانست كارى را انجام دهد، حتماً بار دوم هم مى تواند آن را انجام دهد".
همه خوبى ها از آنِ توست، تو صفت هاى والا و بالايى دارى و غير تو را نمى توان به آن صفت ها، وصف كرد:
تو باقى هستى و همه فانى !
تو آفريدگار هستى و همه مخلوق !
تو روزى دهنده هستى و همه از روزىِ تو بهره مى گيرند !
آرى، تو خداى توانا و فرزانه هستى، همه فرمان هاى تو از روى حكمت و مصلحت است.

* * *