وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ وَأَنْتُمْ تُبْصِرُونَ (54 ) أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّسَاءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ (55 ) فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا أَخْرِجُوا آَلَ لُوط مِنْ قَرْيَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ (56 ) فَأَنْجَيْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَاهَا مِنَ الْغَابِرِينَ (57 ) وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ (58 )
اكنون از حضرت لوط(عليه السلام) سخن مى گويى، لوط(عليه السلام) از بستگان ابراهيم(عليه السلام) بود و همراه او از بابل (عراق) به فلسطين هجرت نمود و بعد از آن تو او را به سوى مردمى كه تقريباً اهل كشور اردن كنونى بودند، فرستادى.
قوم لوط دچار انحراف جنسى شده بودند، آنان اوّلين گروهى بودند كه به هم جنس بازى رو آورده بودند. لوط(عليه السلام) به آنان گفت: "اى مردم ! چرا به دنبال كار زشت مى رويد در حالى كه زشتى و ننگ آن را مى دانيد؟ چرا عمل زشت را با مردان انجام مى دهيد؟ خدا براى شما زنان را آفريد تا با آنان ازدواج كنيد، امّا شما زنان را رها مى كنيد و با مردان عمل جنسى انجام مى دهيد. به راستى كه شما مردمى نادان هستيد".
آن مردم به جاى آن كه به سخنان لوط(عليه السلام) گوش كنند، همه يك صدا گفتند: "لوط و خاندان او را از اين شهر بيرون كنيد كه اينان افرادى پاكدامن هستند".

* * *

آن مردم به كار زشت خود ادامه دادند و سخنان هدايت كننده لوط(عليه السلام) را نپذيرفتند، سرانجام تو فرشتگان خود را فرستادى تا عذاب را بر آن مردم نازل كنند. تو لوط(عليه السلام) و خانواده اش را نجات دادى، آنان در تاريكى شب، آن شهر را ترك كردند. البتّه زنِ لوط (كه زن سالخورده اى بود) با آن مردم به عذاب گرفتار شد، زيرا او اسرار لوط(عليه السلام) را براى دشمنان بازگو مى كرد و كافران گناهكار را دوست مى داشت. تو چنين تقدير كردى كه او به سزاى كارهايش برسد و هلاك شود.
هنگامى كه لوط(عليه السلام) و دخترانش از آن شهر رفتند، تو بارانى از سنگريزه بر آن مردم نازل كردى، بارانى كه همه آنان را در هم كوبيد، اين باران، باران رحمت نبود، باران خشم تو بود، بارانى كه براى آن مردم، بسيار شديد و هولناك بود !