قَالَتْ يَا أَيُّهَا الْمَلاَُ إِنِّي أُلْقِيَ إِلَيَّ كِتَابٌ كَرِيمٌ (29 ) إِنَّهُ مِنْ سُلَيَْمانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ (30 )أَلَّا تَعْلُوا عَلَيَّ وَأْتُونِي مُسْلِمِينَ (31 ) قَالَتْ يَا أَيُّهَا الْمَلاَُ أَفْتُونِي فِي أَمْرِي مَا كُنْتُ قَاطِعَةً أَمْرًا حَتَّى تَشْهَدُونِ (32 ) قَالُوا نَحْنُ أُولُو قُوَّة وَأُولُو بَأْس شَدِيد وَالاَْمْرُ إِلَيْكِ فَانْظُرِي مَاذَا تَأْمُرِينَ (33 )قَالَتْ إِنَّ الْمُلُوكَ إِذَا دَخَلُوا قَرْيَةً أَفْسَدُوهَا وَجَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِهَا أَذِلَّةً وَكَذَلِكَ يَفْعَلُونَ (34 ) وَإِنِّي مُرْسِلَةٌ إِلَيْهِمْ بِهَدِيَّة فَنَاظِرَةٌ بِمَ يَرْجِعُ الْمُرْسَلُونَ (35 )
نام ملكه سبا، بلقيس بود، هدهد به سرزمين سبا رسيد و به كاخ بلقيس رفت و نامه سليمان(عليه السلام) را نزد او افكند. بلقيس نامه را برداشت و آن را باز كرد و شروع به خواندن آن نمود و فهميد كه نامه از طرف سليمان(عليه السلام) است. او نام و آوازه سليمان(عليه السلام)را شنيده بود.
بلقيس به فكر فرو رفت و سرانجام بزرگان قوم خود را جمع كرد تا با آنان مشورت كند، او به آنان چنين گفت:
ــ اى بزرگان ! نامه مهمّى براى من آمده است. اين نامه از طرف سليمان است.
ــ ما نام سليمان را شنيده ايم. سليمان در نامه خود چه نوشته است؟
ــ متن نامه سليمان چنين است: "بسم الله الرحمن الرحيم. بر من برترى مجوييد و تسليم امر من شويد".
ــ اى بزرگان ! نظر خود را در اين باره به من بگوييد. من هيچ كار مهمّى را بدون مشورت شما انجام نداده ام.
ــ ما داراى نيروى كافى هستيم و قدرتِ جنگى فراوان داريم، ولى اين شما هستيد كه تصميم مى گيريد. هر چه شما امر كنيد، ما مى پذيريم.
ــ پادشاهان وقتى شهرى را فتح مى كنند، آنجا را به فساد و تباهى مى كشند و بزرگان آنجا را خوار و ذليل مى كنند. اين راه و رسم پادشاهان است. من جنگ با سليمان را صلاح نمى بينم، من صلاح مى دانم كه گروهى را با هداياى گرانبها نزد او بفرستم تا ببينم فرستادگان من چه خبرى مى آورند.
همه بزرگان اين سخن بلقيس را پذيرفتند. بلقيس دستور داد تا هدايايى گرانبها آماده كنند و گروهى را همراه آن هدايا به سوى سليمان(عليه السلام) فرستاد.
بلقيس مى دانست كه پادشاهان به فكر هديه و مقام و ثروت بيشتر هستند، آنان هداياى گرانبها را مى پذيرند، امّا پيامبران به هدايت ديگران فكر مى كنند.

* * *