فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آَخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ (213 )
درباره رسالت محمّد(صلى الله عليه وآله) سخن گفتى، تو قرآن را براى هدايت انسان ها فرستادى، قرآن از طرف توست، سخن توست و مردم را به يكتاپرستى فرا مى خواند، اكنون با محمّد(صلى الله عليه وآله) چنين سخن مى گويى: "اى محمّد ! من خداى يكتا هستم، هرگز با من خداى ديگرى را مخوان وگرنه اهل عذاب خواهى شد".
من مى دانم تو به محمّد(صلى الله عليه وآله) مقام عصمت دادى و او از هر گونه شرك و خطايى به دور است. منظور تو در اينجا، پيروان پيامبر مى باشند وگرنه پيامبر هرگز خداى ديگرى غير از تو را نمى پرستد.
تو با محمّد(صلى الله عليه وآله) سخن مى گويى، امّا هدف تو اين است كه اين سخن را به ديگران بگويى.

* * *