إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا وَأُولَئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ (10 ) كَدَأْبِ آَلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَذَّبُوا بِآَيَاتِنَا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَاللَّهُ شَدِيدُ الْعِقَابِ (11 )
وقتى من در اين دنيا به زندگى كافران نگاه مى كنم، مى بينم كه آنان مال و ثروت فراوانى در اختيار دارند، گاهى مى شود كه ثروت آن ها به چشم من بزرگ جلوه مى كند و با خود مى گويم: چطور مى شود با اينكه تو را قبول ندارند، امّا به آنان ثروت زيادى داده اى !
اكنون تو مرا به ياد روز قيامت مى اندازى و مى گويى كه در روز قيامت اين ثروت ها هرگز به كار آن ها نخواهد آمد، آنانى كه در زندگى دنيا، تو و روز قيامت را انكار كردند، در روز قيامت به عذاب سختى گرفتار خواهند شد.
آرى، روزى مى آيد كه ثروت و دارايى آن ها، به كارشان نمى آيد و نمى تواند آن ها را از آتش جهنّم نجاتشان بدهد، نه ثروت هاى آنان و نه فرزندان آنان !
آن روز آتش دوزخ از درون خود آنان زبانه مى كشد، وجود خودشان است كه آن ها را آتش مى زند.
آرى، من بايد بدانم كه فقط بايد به تو دل ببندم. ثروت و فرزند و... نمى تواند مايه نجات من در روز رستاخيز شود، مبادا من با تكيه بر ثروت خود، بر گناه و نافرمانى جرأت كنم.
مرا به ياد فرعونيان مى اندازى و از من مى خواهى تا از سرنوشت آنان عبرت بگيرم و نافرمانى تو را نكنم. فرعونيان سخن پيامبر تو را دروغ شمردند و او را انكار كردند و به گناه آلوده شدند، تو نيز آنان را به سختى كيفر دادى.
آرى، آنچه باعث هلاكت آنان شد گناهان و نافرمانى و كفر آنان بود، كسانى كه نشانه ها و آيات تو را باور نمى كنند و آن ها را دروغ مى شمارند، باعث گمراهى خود و ديگران هستند و به دليل گناهانشان، مجازات خواهند شد.

* * *