فَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ جَاءُوا بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَالْكِتَابِ الْمُنِيرِ (184 ) كُلُّ نَفْس ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ (185 )
علماى يهود پيامبر تو را دروغگو خوانده اند، از مريدان خود خواسته اند تا هرگز با محمّد سخن نگويند، مى دانى پيامبرت از اين سخنان دلگير شده است، براى همين با او چنين سخن مى گويى:
اى محمّد ! اگر اين بهانه جويان تو را دروغگو شمرده اند، بدان كه پيامبران پيش از تو را نيز دروغگو مى پنداشتند، با آن كه آنان دلايلى روشن و نوشته ها و كتاب روشنگر براى مردم آورده بودند.
اى محمّد ! از سخن آنان دلگير نشو، من سزاى گفتار و كردار آنان را پس از مرگ خواهم داد، عذاب سختى در انتظار آنان است، نمى توانند از مرگ فرار كنند، هر انسانى سرانجام، طعم مرگ را خواهد چشيد.
همه در روز قيامت، نتيجه اعمال خود را خواهند ديد، سعادتمند كسى است كه در آن روز، از آتش جهنّم رهايى يابد و داخل بهشت شود، هر كس كه بهشت، منزل و جايگاه او باشد به زندگى واقعى رسيده است و گر نه زندگى دنيا چيزى جز كالايى فريبنده نيست و ارزشِ دل بستن ندارد.

* * *