بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لَا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (1 )يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ وَلَا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْض أَنْ تَحْبَطَ أَعْمَالُكُمْ وَأَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ (2 ) إِنَّ الَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصْوَاتَهُمْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ أُولَئِكَ الَّذِينَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَى لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِيمٌ (3 )
مؤمن واقعى كيست؟ كسى است كه در هيچ كارى از قرآن و سخن پيامبر، پيشى نمى گيرد. تو از همه مسلمانان مى خواهى كه پيرو قرآن و پيامبر باشند و فكر خود را بر فرمان تو و سخن پيامبر مقدّم نشمارند و تقوا پيشه كنند كه تو شنوا و دانا هستى و از همه كارهاى آنان باخبرى.
تو محمّد(صلى الله عليه وآله) را به عنوان پيامبر خود برگزيدى و به او مقام عصمت دادى، مسلمانان بايد از او پيروى كنند و در هيچ كارى بر او پيشى نگيرند، او كامل ترين الگو براى سعادت و رستگارى انسان ها مى باشد و هر كس مشتاق سعادت است بايد از او پيروى كند.
تو دوست داشتى كه مسلمانان به پيامبر احترام گذارند، براى همين به آنان فرمان دادى تا صدايشان را از صداى پيامبر فراتر نبرند و با او با صداى بلند سخن نگويند.
اگر كسى به قصد بى احترامى با صداى بلند با پيامبر سخن بگويد، گناه كرده است و تو كارهاى خوب او را نابود مى كنى و او از اين ماجرا بى خبر خواهد بود، وقتى روز قيامت فرا رسد او مى فهمد كه در پرونده اعمالش، هيچ كار خوبى ندارد.
اكنون از كسانى كه به آرامى و با كمال ادب در حضور پيامبر سخن مى گفتند، مدح مى كنى، آنان كسانى هستند كه تو دل هاى آنان را براى تقوا خالص كرده اى، تو به آنان لطف مى كنى و گناهانشان را مى بخشى و پاداشى بس بزرگ به آنان مى دهى.

* * *

كسى كه به سفر حجّ مى رود در روز عيد قربان در سرزمين "مِنا" قربانى مى كند. پيامبر همراه با مسلمانان به سفر حجّ رفت تا مراسم حجّ واقعى را به آنان ياد بدهد.
روز عيد قربان فرا رسيد، همه در سرزمين منا جمع شده بودند، عدّه اى قبل از آن كه نماز عيد را بخوانند، گوسفندان و شترهاى خود را قربانى كردند، آنان صبر نكردند تا از پيامبر راهنمايى بخواهند. پيامبر نماز عيد قربان را خواند سپس شتر خود را قربانى كرد.
آنان نزد پيامبر آمدند و گفتند: "ما قبل از نماز عيد قربان، قربانى كرده ايم". اينجا بود كه آيه اول اين سوره نازل شد: "اى مؤمنان ! در هيچ كارى از قرآن و سخن پيامبر، پيشى نگيريد".
آرى، آنان در قربانى كردن بر پيامبر پيشى گرفتند، وقتى اين آيه نازل شد، پيامبر از آنان خواست تا گوسفند يا شترى تهيّه كنند و يك بار ديگر قربانى نمايند.[1]

* * *