وَفِي عَاد إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ (41 ) مَا تَذَرُ مِنْ شَيْء أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ (42 )
از سرنوشت قوم "عاد" سخن مى گويى، تو هود(عليه السلام) را براى هدايت آنان فرستادى، آنان جمعيّت زيادى داشتند و داراى ثروت فراوانى بودند و همه بُت پرست بودند، آنان پيامبر خود را دروغگو خواندند و به او ايمان نياوردند و سرانجام تندبادى شديد و هولناك را فرستادى، تندبادى كه به هر چه مىوزيد، آن را در جا خشك و نابود مى كرد. اين گونه بود كه همه كافران، نابود شدند.

* * *