سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَا الثَّقَلَانِ (31 ) فَبِأَيِّ آَلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (32 )
اكنون با دو گروه جنّ و انس سخن مى گويى و به آنان چنين مى گويى: "به زودى به حساب شما مى پردازم، همه اعمال شما ثبت شده است و شما براى حسابرسى به پيشگاه من مى آييد، پس كدام يك از نعمت هاى مرا انكار مى كنيد؟".
اين وعده توست، همه را در روز قيامت زنده مى كنى، به مؤمنان نيكوكار پاداش نيك مى دهى و كافران را به آتش جهنّم گرفتار مى سازى. روز قيامت، عدالت تو را تكميل مى كند، اگر قيامت نباشد، چه فرقى ميان خوب و بد است؟
آنان كه روز قيامت را انكار مى كنند، مى گويند انسان پس از مرگ، نيست و نابود مى شود، چگونه ممكن است سرانجام انسان هاى خوب با سرانجام انسان هاى بد، يكسان باشد؟ اگر قيامت نباشد، عدالت تو بى معنا مى شود.

* * *