وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الاُْولَى فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ (62 )
كافران به محمّد(صلى الله عليه وآله) گفتند: "وقتى استخوان هاى ما پوسيد چگونه ممكن است بار ديگر زنده شويم"، اكنون تو پاسخ آنان را اين گونه مى دهى: "شما زندگى دنيا را شناخته ايد و آن را قبول داريد، پس چرا پند نمى پذيريد؟"
تو كه مى توانى انسان را از قطره آبى ناچيز بيافرينى، پس مى توانى از استخوان پوسيده، او را دوباره بيافرينى.
چرا آنان به زندگى دنيا نگاه نمى كنند؟ چرا به طبيعت توجّه نمى كنند؟
هر سال فصل زمستان زمين مرده است و گياهى سبز نيست، فصل بهار كه فرا مى رسد، باران رحمت نازل مى شود و زمين به حيات و شكوفايى مى رسد و انواع گياهان زيبا و سرورآفرين مى روياند.
كسى كه قدرت دارد از خاك مرده، اين همه گياهان را سبز كند، مى تواند از همين خاك، مردگان را زنده كند !
چرا آنان چشم خويش را بر عجايب اين دنيا بسته اند؟
آرى، وعده تو حقّ است، تو مردگان را در روز قيامت زنده مى كنى و تو بر هر كارى كه بخواهى، توانا مى باشى.

* * *