بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ الرَّحْمَنُ (1 ) عَلَّمَ الْقُرْآَنَ (2 ) خَلَقَ الاِْنْسَانَ (3 ) عَلَّمَهُ الْبَيَانَ (4 )الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَان (5 )
تو خداى مهربانى هستى در اينجا مى خواهى از نعمت هاى خود سخن بگويى، اوّلين نعمتى را كه ذكر مى كنى قرآن است، تو قرآن را به محمّد(صلى الله عليه وآله)آموختى تا مايه هدايت همه باشد.
تو انسان را آفريدى و به او سخن گفتن آموختى. نعمت سخن گفتن سبب رشد و كمال انسان مى شود و او مى تواند تجربيّات و دانش خود را به سادگى از نسلى به نسل ديگر منتقل سازد.
اكنون از خورشيد و ماه سخن مى گويى، تو آن دو را با قدرت خود آفريدى و اين دو با نظمى خاص در گردش هستند و زندگى بشر در كره زمين، وابسته به اين دو است.

* * *

خورشيد در هر ثانيه 225 كيلومتر به دور مركز كهكشان راه شيرى مى چرخد، 200 ميليون سال طول مى كشد تا خورشيد بتواند مدار خود را دور بزند.
ماه در هر ثانيه تقريباً يك كيلومتر در مدار خود به دور زمين مى چرخد، در يك ساعت 3600 كيلومتر طى مى كند، مدار ماه دو و نيم ميليون كيلومتر مى باشد، وقتى من به آسمان نگاه مى كنم ماه و خورشيد را در يك اندازه مى بينم، امّا مى توان 65 ميليون ماه را در خورشيد جاى داد.[71]

* * *