فَذَرْهُمْ حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ (45 ) يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ (46 ) وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (47 ) وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ (48 ) وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ (49 )
اكنون از محمّد(صلى الله عليه وآله) مى خواهى از آنان رو برگرداند و آنان را به حال خود رها كند تا روزى كه مرگ آنان فرا رسد، مهم اين بود كه حقّ براى آنان آشكار شود و پيام حقّ به گوش آنان برسد، وقتى آنان تصميم گرفته اند كه ايمان نياورند، بايد ديگر آن ها را به حال خود رها كرد.
وقتى مرگ به سراغ آنان آمد، ديگر مكر و حيله ها برايشان سودى نخواهد داشت و هيچ كس هم به آنان يارى نخواهد كرد. در آن لحظه، فرشتگان پرده ها را از جلوى چشمان آنان كنار مى زنند و آنان عذاب را مى بينند. آرى، جان دادن كافر بسيار سخت و وحشتناك است، فرشتگان تازيانه هاى آتش را بر آنان مى زنند و فرياد ناله آنان بلند مى شود.
اين كافران قبل از مرگ، گرفتار عذاب مى شوند ولى خودشان از اين حقيقت بى خبرند، تو آنان را به خشكسالى و قحطى مبتلا مى سازى، شايد از خواب غفلت بيدار شوند.
اكنون از محمّد(صلى الله عليه وآله) مى خواهى تا در راهى كه در پيش گرفته است، صبر و استقامت كند و از دسيسه ها و توطئه هاى كافران نهراسد زيرا تو او را در حفاظت كامل خويش قرار داده اى و او را در برابر دشمنان حفظ مى كنى، تو از محمّد(صلى الله عليه وآله)مى خواهى تا هنگامى كه براى نماز شب برمى خيزد، تو را تسبيح گويد و حمد و ثناى تو را به جاى آورد، همچنين پاسى از شب و هنگام غروبِ ستارگان تو را حمد و تسبيح گويد.

* * *

قرآن در اينجا از پيامبر دو چيز مى خواهد:
1 - وقتى براى نماز شب از خواب برمى خيزد "سبحان الله" و "الحمد لله" بگويد، خدا را از همه عيب ها و نقص ها پاك بداند و همه خوبى ها را از او بداند، خدا از پيامبر خود مى خواهد تا پاسى از شب را "تسبيح" بگويد، يعنى نماز شب بخواند.
3 - بعد از غروب ستارگان، "تسبيح" بگويد، اين همان وقتى است كه سپيده طلوع مى كند و ستارگان كم كم ناپديد مى شوند. منظور از تسبيح در آن وقت، خواندن "نماز نافله صبح" است. قبل از اين كه انسان نماز صبح را بخواند، مستحب است كه دو ركعت نماز مستحبى بخواند كه به آن، "نافله صبح" مى گويند.
اين نماز ثواب بسيار زيادى دارد و همواره به خواندن آن سفارش شده است. در حديثى از پيامبر نقل شده كه فرمود: خواندن نافله صبح از همه دنيا و آنچه در دنيا وجود دارد، بهتر است".[32]

* * *

نماز شب آثار زيادى دارد، در اينجا اشاره اى كوتاه به آثار آن مى كنم:
نماز شب انسان را از گناه باز مى دارد و توفيق ترك گناه مى دهد، باعث بخشش گناهان مى شود، مشكلات و گرفتارى ها را رفع مى كند، سبب رضايت خدا مى شود، قلب را نورانى مى كند، دعا را مستجاب مى كند، رزق و روزى را زياد مى كند، عمر را طولانى مى كند و بلاها را دور مى گرداند، سبب مى شود تا در روز قيامت بتوان به سلامت از پل صراط عبور كرد.[33]