يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَآَمِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ وَيَجْعَلْ لَكُمْ نُورًا تَمْشُونَ بِهِ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (28 ) لِئَلَّا يَعْلَمَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَلَّا يَقْدِرُونَ عَلَى شَيْء مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَأَنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (29 )
سخن از مسيحيان به ميان آمد، تو در انجيل، بشارت ظهور محمّد(صلى الله عليه وآله) را دادى و از مسيحيان خواستى تا وقتى محمّد(صلى الله عليه وآله) به پيامبرى رسيد، به او ايمان بياورند.
خبر پيامبرى محمّد(صلى الله عليه وآله) به مسيحيان رسيد، گروهى از آنان از شهر خود به مدينه آمدند تا در اين زمينه تحقيق كنند، آنان نزد محمّد(صلى الله عليه وآله)آمدند و محمّد(صلى الله عليه وآله)براى آنان قرآن خواند، آنان وقتى آيات زيباى قرآن را شنيدند چنين گفتند: "ما به قرآن ايمان آورديم، اين قرآن حقّ است و از سوى خدا نازل شده است، ما قبل از اين هم تسليم امر خدا بوديم".
آرى، آنان نشانه هاى آخرين پيامبر تو را در كتاب هاى آسمانى خود خوانده بودند و به او دل بسته بودند و در انتظار آمدن او بودند، اكنون آنان گمشده خود را يافتند و با جان و دل به او ايمان آوردند و مسلمان شدند.
تو در آيه 54 سوره "قصص" درباره آنان سخن گفتى و به آنان وعده دادى كه به آنان دو پاداش مى دهى، يك پاداش براى ايمانى كه به انجيل داشتند و پاداش دوم به خاطر اين كه به قرآن ايمان آوردند.
مدّتى از اين ماجرا گذشت. گروهى از مسيحيان تصميم گرفتند تا هر طور شده است مانع رشد اسلام شوند، آنان آيه 54 سوره قصص را شنيده بودند و درباره آن فكر كردند و به نكته اى دست يافتند.[108]
پس نزد مسلمانان آمدند و به آنان چنين گفتند:
ــ اى مسلمانان ! آيا مى شود به ما بگوييد كه آيه 54 سوره قصص چه مى گويد؟
ــ اين آيه مى گويد خدا به مسيحيانى كه مسلمان شدند دو پاداش مى دهد.
ــ چرا دو پاداش؟
ــ يك پاداش به خاطر ايمان به انجيل، يك پاداش به خاطر ايمان به قرآن.
ــ آيا شما قبول داريد اگر كسى به انجيل و قرآن ايمان داشته باشد، دو پاداش خواهد داشت.
ــ آرى.
ــ پس كسى كه قبلاً مسيحى نبوده است و مسلمان شده است و فقط به قرآن ايمان دارد، چند پاداش دارد؟
ــ يك پاداش.
ــ اگر كسى فقط به انجيل ايمان داشته باشد، چند پاداش دارد؟
ــ يك پاداش.
ــ اى مسلمانان ! طبق سخن شما بين ما و شما فرقى نيست. هر كدام از ما، نزد خدا يك پاداش داريم، شما هيچ برترى نسبت به ما نداريد. پس براى چه ما دين خود را رها كنيم و مسلمان شويم؟
مسلمانان وقتى اين سخن را شنيدند، نتوانستند به آنان پاسخى بدهند.

* * *

اينجا بود كه تو دو آيه آخر سوره حديد را نازل كردى و چنين گفتى:
اى مؤمنان ! تقوا پيشه كنيد و پرهيزكار باشيد و به پيامبر من ايمان واقعى آوريد تا من دو پاداش به شما بدهم و براى شما نورى قرار دهم تا در پرتو آن به راه راست هدايت شويد و گناهان شما را ببخشم كه من خداى بخشنده و مهربانى هستم.
اى مؤمنان ! من با شما چنين رفتار مى كنم تا مسيحيانى كه حقّ را انكار كردند، بدانند كه هيچ بهره اى از پاداش و نعمت من ندارند. مگر پاداش من در دست آنان است كه به هر كس بخواهند بدهند؟ پاداش و نعمت من در دست خودِ من است و به هر كس كه بخواهم عطا مى كنم، كه من داراى فضل و نعمت بزرگى هستم.

* * *

وقتى اين دو آيه نازل شد، مسلمانان دانستند كه به آن مسيحيان چه پاسخى دهند، تو در روز قيامت به مسلمانان هم دو پاداش مى دهى: پاداش اوّل به خاطر اين كه به قرآن ايمان دارند، پاداش دوم به خاطر اين كه آنان به همه پيامبران و همه كتاب هاى آسمانى كه قبلاً نازل شده است، ايمان دارند.
آرى، مسلمانان پيامبران را معلّمان بزرگ بشريّت مى دانند كه هر كدام در رتبه و كلاسى، به آموزش بشر پرداخته اند. پيامبران از اصول و برنامه يكسانى پيروى كرده اند كه تو به آنان نازل كرده اى.
از طرف ديگر وقتى يك مسيحى يا يهودى حقّ را انكار مى كند و به قرآن ايمان نمى آورد، تو ديگر به او هيچ پاداشى نمى دهى، زيرا او با اين كار خود، نشان داده است كه به انجيل و تورات ايمان ندارد.
تو در انجيل و تورات فرمان دادى تا همه به آخرين پيامبر تو ايمان بياورند، اگر يك مسيحى يا يهودى، واقعاً به كتاب آسمانى خود ايمان مى داشت به اين دستور عمل مى كرد و مسلمان مى شد، وقتى او حقّ را انكار مى كند و حاضر نمى شود مسلمان شود، معلوم مى شود ايمان او، ايمان واقعى نبوده است، تو،به او هيچ پاداشى نمى دهى.[109]