إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّات وَعُيُون (15 )آَخِذِينَ مَا آَتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ (16 ) كَانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ (17 ) وَبِالاَْسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (18 ) وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالَْمحْرُومِ (19 )
از سرانجام كافران سخن گفتى، اكنون از سرانجام مؤمنان پرهيزكار مى گويى، در روز قيامت، مؤمنان در باغ هاى بهشتى در كنار نهرها و چشمه سارها خواهند بود و نعمت هاى زيبايى كه تو به آنان عطا مى كنى را با خشنودى مى گيرند.
من دوست دارم بدانم آنان در دنيا چه كردند كه بهشت را پاداش آنان قرار دادى؟
آنان در دنيا نيكوكار بودند و كمى از شب را مى خوابيدند و در سحرگاهان، نماز شب مى خواندند و در نماز از تو طلب بخشش مى نمودند.
آنان قدرى از مال خود را براى كمك به فقيران و نيازمندان مى دادند.[19]
آرى، آنان هم به عبادت تو توجّه داشتند و هم به خلق تو !
شب ها در تاريكى شب كه همه در خواب بودند، به نماز مى ايستادند و روزها هم به دنبال كسب و كار بودند تا ثروتى به دست آورند، آنان كسب حلال را عبادت مى دانستند و وقتى ثروتى به دست مى آوردند، مقدارى از آن را به نيازمندان مى دادند.

* * *