وَقَالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَيَّامًا مَعْدُودَةً قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِنْدَ اللَّهِ عَهْدًا فَلَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ عَهْدَهُ أَمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (80 ) بَلَى مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (81 )وَالَّذِينَ آَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (82 )
مى خواهى باز هم درباره يهوديان و باورهاى غلط آن ها، برايم سخن بگويى تا مبادا من هم باورهايى مثل آنان پيدا كنم.
يهوديان خود را برتر از ديگران مى دانند و باور دارند كه تو براى آنان امتياز ويژه اى قرار داده اى، آنان خود را اهل نجات مى دانند و خيال مى كنند اگر گناهى مرتكب شوند، فقط چند روزى عذابشان مى كنى و سرانجامِ آنان بهشت است.
به آنان مى گويى: "اى يهوديان ! آيا از من پيمانى گرفته ايد كه چنين سخن مى گوييد؟".
آرى، يهوديان فراموش كرده اند كه همه، نزد تو مساوى هستند و تفاوتى در رسيدگى به اعمال و كردار و پاداش و كيفر آنان وجود ندارد، معيار نجات و رستگارى، ايمان و كردار شايسته است، تو بهشت را به بها مى دهى ، نه به بهانه !
اكنون مى فهمم كه نبايد خود را بهتر از ديگران بدانم، تو با هيچ كس پيمان نبسته اى كه بى دليل او را وارد بهشت كنى، همه در برابر قانون تو يكسان هستند و با هيچ كس پيمان نجات نبسته اى.
كسى كه مى خواهد اهل بهشت بشود بايد باايمان باشد و به نيكى رفتار كند، آرى، ايمان و عمل شايسته، تنها راه سعادت است. كسانى كه در دنيا به گناه و معصيت رو آورند، روز قيامت در آتش جهنّم گرفتار خواهند شد.

* * *