أَمْ كُنْتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِيهِ مَا تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدِي قَالُوا نَعْبُدُ إِلَهَكَ وَإِلَهَ آَبَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ إِلَهًا وَاحِدًا وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (133 )
عدّه اى از يهوديان مدينه باور داشتند كه يعقوب(عليه السلام)به هنگام مرگ از فرزندان خود خواسته است كه دين يهود را برگزينند و همواره يهودى باقى بمانند.
يهوديان مدينه با نقل اين مطلب، مسلمان نشدن خود را توجيه مى كردند.
اينجاست كه با آنان چنين سخن مى گويى: "آيا آن لحظه اى كه مرگ يعقوب فرا رسيد، شما آنجا بوديد كه به فرزندان خود چه گفت؟ يعقوب در آن لحظه هاى آخر از فرزندان خود پرسيد: بعد از اين، چه كسى را مى پرستيد؟ آن ها در جواب گفتند: ما خداى تو و خداى ابراهيم و اسماعيل و اسحاق را مى پرستيم، ما خداى يگانه را مى پرستيم و تسليم فرمان او هستيم".
فرزندان يعقوب به پدر خود قول دادند كه همواره در برابر فرمان تو تسليم باشند و از حقّ و حقيقت پيروى كنند.
اكنون اى يهوديان مدينه ! شما در كتاب آسمانى خود تورات، نشانه هاى پيامبر موعود را خوانده ايد، شما مى دانيد كه محمّد(صلى الله عليه وآله)همان پيامبر موعود است، شما حقّ را شناخته ايد، چرا آن را قبول نمى كنيد؟ شما كه خود را پيرو يعقوب(عليه السلام)مى دانيد، چرا به وصيّت او عمل نمى كنيد؟ چرا تسليم حقّ نيستيد؟

* * *