يَسْأَلُونَكَ عَنِ الاَْهِلَّةِ قُلْ هِيَ مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ وَلَيْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِهَا وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقَى وَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (189 )
ما بايد در ماه رمضان روزه بگيريم، براى همين نياز داريم بدانيم كه اوّل ماه رمضان چه روزى است.
همچنين، يك بار در طول عمر حجّ خانه خدا بر ما واجب است، البتّه اگر استطاعت مالى داشته باشيم. حجّ در ماه ذى الحجّه انجام مى گيرد، بايد بدانيم روز نهم و دهم ماه ذى الحجّه چه روزى است تا براى انجام اعمال مخصوصى به سرزمين عرفات و مِنا ( كه در نزديكى مكّه است) برويم.
گردش ماه به دور زمين 29 يا 30 روز است، شب اوّلى كه ماه به دور زمين شروع به گردش مى كند، ماه به شكل هلال است. هلال، هر شب كامل و كامل تر مى شود تا اينكه در شب چهاردهم، ماه كامل مى شود و سپس گِردى آن، كمتر و كمتر مى شود تا اينكه در آخر ماه، ديگر اصلاً ديده نمى شود و بايد صبر كرد تا هلال جديد در افق نمايان شود.
تو بودى كه با قدرتت براى ماه حالات مختلفى تعيين كردى و برنامه هاى عبادى را بر طبق آن تنظيم نمودى.

* * *

تو دوست دارى كه بندگانت اهل خرافات نباشند، آداب و رسومى كه ريشه در دين و وحى ندارد، انجام ندهند، براى همين با خرافات مبارزه مى كنى.
زمانى كه محمّد(صلى الله عليه وآله)را به پيامبرى مبعوث كردى، مردم بت پرست بودند و كعبه را بتكده كرده بودند، امّا آنان هر سال حجّ را انجام مى دادند. اين چيزى بود كه از ابراهيم(عليه السلام)به يادگار مانده بود، البتّه آيين حجّ در طول زمان دچار تحريفات زيادى شده بود، در قرآن، حجّ واقعى را براى مردم بيان كردى تا مردم از خرافات فاصله بگيرند.
كسى كه اعمال حجّ را انجام مى دهد، لباس معمولى را از تن در مى آورد و لباس احرام به تن مى كند، مردم آن زمان وقتى لباس احرام به تن داشتند، ديگر از درِ خانه وارد خانه نمى شدند، بلكه ديوار پشت خانه را مى شكافتند و از آنجا وارد خانه مى شدند. اين عادت خرافى بود و اين را خوب و نيكو مى پنداشتند.
اين سخن توست: نيكى آن نيست كه از پشت خانه وارد خانه شوى، نيكى در تقواست نه در پيروى از رسوم خرافى ! شما بايد از راهش وارد خانه خود شويد.
با اين سخن آن عادت خرافى از ميان رفت، امّا اين بيان دو درس براى ما دارد:
1 - مسلمان هرگز اهل خرافات نيست. اگر من ديدم رسم و آيينى در جامعه رواج دارد بايد درباره آن تحقيق نمايم، اگر دليلى عقلى يا شرعى بر آن نيافتم، بايد از آن دورى كنم.
2 - براى ورود به هر كارى بايد از راه صحيح آن اقدام نمود نه از راه هاى انحرافى. اگر من مى خواهم به معارف و علوم اسلامى دسترسى پيدا كنم، بايد به اهل بيت(عليهم السلام)مراجعه كنم زيرا آنان پرورش يافتگان مكتب وحى هستند.
پيامبر به مسلمانان چنين فرمود: "من شهر علم هستم و على(عليه السلام)دروازه آن است ، هر كس خواهان علم است آن را از على(عليه السلام)بياموزد ". آن كس كه معارف دين را نزد ديگران مى جويد و شاگردى مكتب اهل بيت(عليهم السلام)را نمى كند، بايد بداند بيراهه مى رود.

* * *