يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُوا لِلَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (172 )إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللَّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغ وَلَا عَاد فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (173 )
انسان را خلق كردى و روزى پاكيزه به او دادى و دستور مى دهى تا غذاى پاك مصرف كند و شكر تو را به جا آورد.
ما مى توانيم همه غذاهاى پاك را مصرف كنيم، البتّه بايد از گوشت مردار و خون و گوشت خوك پرهيز كنيم. همچنين بايد از خوردن گوشت حيوانى كه هنگام ذبح آن، نام غير تو بر آن برده شده است، دورى كنيم.
تو دوست دارى كه انسان به بهداشت غذاى خود توجّه كند، زيرا غذايى كه پاكيزه نباشد زيان جسمى و آثار بدِ اخلاقى دارد. خوردن گوشت مردار براى سلامتى انسان مضّر است، مردار معمولا كانون انواع ميكروب ها مى باشد، خون خوارى هم باعث مى شود خلق و خوى انسان تغيير كند و دلش سياه شود، خوك هم سمبل بى غيرتى در امور جنسى است، امّا راز حرام بودن گوشت حيوانى كه نام غير تو بر آن برده شده چيست؟ مى خواهى هيچ كارى رنگ و بوى بُت پرستى نداشته باشد، مى خواهى همه كارها بر مدار يكتاپرستى باشد تا بتوانيم به كمال و سعادت برسيم، اگر هنگام ذبح حيوانى نام بُت ها برده شود، فرهنگ شرك و كفر باقى مى ماند.
تو دين اسلام را كامل ترين دين ها قرار دادى و در آن، راه و روش زندگى انسان را معيّن كردى، خوشا به حال كسى كه به اين قوانين احترام مى گذارد و مى داند اين قوانين به نفع خود اوست.
ممكن است كسى در جايى گرفتار شود كه هيچ غذايى يافت نشود و او به علّت گرسنگى در خطر مرگ باشد، در اين صورت به او اجازه داده اى كه به مقدار ضرورت، از غذاى حرام مثل مردار بخورد. آرى، حفظ جان واجب است، در اين شرايط، خوردن غذاى حرام، حلال است. دين اسلام، دين كاملى است، در هيچ مرحله، بن بست ندارد، هر تكليفى در هنگام اضطرار، از مسلمان برداشته مى شود.[102]

* * *