وَاذْكُرُوا اللَّهَ فِي أَيَّام مَعْدُودَات فَمَنْ تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ وَمَنْ تَأَخَّرَ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ لِمَنِ اتَّقَى وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (203 )
يكى از اعمال مهمّ حجّ اين است كه حاجى در روز عيد قربان (روز دهم ذى الحجّه) در سرزمين منا گوسفندى را قربانى كند و روزهاى يازدهم و دوازدهم و سيزدهم را در سرزمين منا بماند و خدا را ياد كند.
چه شكوهى دارد اين روزها ! قلم من از بيان زيبايى آن ناتوان است، وقتى در سرزمين منا بودم، احساس مى كردم سبكبال شده ام، روزهايى كه خدا مرا به مهمانى خود دعوت كرده بود و من زير خيمه، حال و هوايى داشتم. روزهايى كه بعد از نماز اين ذكر را همه با هم مى گفتيم:
الله اكبر، الله اكبر، لا اله الا الله و الله اكبر و لله الحمد...
من مى توانم درباره اعمال سرزمين منا، يكى از كارهاى زير را انجام دهم:
1 - روز يازدهم و دوازدهم ذى الحجّه در منا بمانم و در اين دو روز به جايگاه شيطان سنگ بزنم، ذكر خدا بگويم، وقتى ظهر روز دوازدهم شد به سوى شهر مكّه حركت كنم. با خروج من از سرزمين منا ديگر اعمال اين سرزمين تمام مى شود.
2 - بعد از آن كه روز يازدهم و دوازدهم را در منا ماندم، شب سيزدهم را هم در سرزمين منا بمانم در اين صورت بايد روز سيزدهم به جايگاه شيطان سنگ بزنم، بعد از آن مى توانم از سرزمين منا خارج شوم و ديگر اعمال اين سرزمين تمام مى شود.
من در انتخاب يكى از گزينه هاى بالا اختيار دارم و هركدام را خواستم مى توانم انجام دهم.
من بايد بدانم كه سفر حجّ يادآور سفر قبر و قيامت من است، وقتى من در اين سفر مى بينم كه ميليون ها نفر از همه جاى دنيا به اين سرزمين آمده اند، همه لباس سفيد احرام را به تن كرده اند، به ياد روز قيامت مى افتم، سعى مى كنم خود را براى آن روز آماده كنم، اهل تقوا شوم و از گناه دورى كنم.