لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُر فَإِنْ فَاءُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (226 ) وَإِنْ عَزَمُوا الطَّلَاقَ فَإِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (227 )
اگر مردى همسرش را به حال خود رها كند و قسم بخورد كه ديگر با او هيچ رابطه اى نخواهد داشت، زن چه بايد بكند؟ شوهرش نه او را طلاق مى دهد و نه با او زندگى مى كند.
تو به مرد چهار ماه فرصت مى دهى، اگر در اين مدّت او به زندگى معمولى خود با همسرش برگشت كه بهتر و اگر اين كار را نكرد و مى خواست همسرش را در سرگردانى قرار دهد، راه حلّى براى زن قرار داده اى، زن مى تواند از مرد خود شكايت كند و دادگاه اسلامى مرد را مجبور به يكى از اين دو كار مى كند:
1 - مرد به زندگى خود برمى گردد و به همه حقوق زن خود احترام مى گذارد و آن ها را مراعات مى كند.
2 - مرد زن خود را طلاق بدهد و آن زن از دست مرد آسوده مى شود.
مرد يكى از اين دو را بايد انتخاب كند و هيچ راه ديگرى ندارد، اين حكم توست كه نمى خواهى زن در سرگردانى باشد. آرى، تو اين گونه از حقوق زن در برابر مرد كج انديش حمايت مى كنى تا زن سرگردان نباشد.

* * *