يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الاَْرْضِ حَلَالًا طَيِّبًا وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ (168 ) إِنَّمَا يَأْمُرُكُمْ بِالسُّوءِ وَالْفَحْشَاءِ وَأَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (169 )
سخن از پيروى انسان از رهبران گمراه بود، آنان براى پيروان خود، معيارهاى حلال و حرام را معرّفى كرده اند، پيروان آنان از دستورهايشان اطاعت مى كنند، اكنون از من مى خواهى تا قانون تو را بپذيرم، تو نعمت هاى خود را براى همه حلال كردى و هيچ كس حقّ ندارد آنچه را كه تو براى بندگان خود حلال كردى، حرام اعلام كند، بايد از قانون تو پيروى كنم و از وسوسه هاى شيطان دورى كنم كه او دشمن سعادت من است.
آرى، اين شيطان است كه انسان را وسوسه مى كند تا به سمت بدى ها و زشتى ها برود. دوست دارد كه همه به گناه آلوده شوند و كارى مى كند كه مردم به دنبال خرافات و دروغ پردازى بروند و از حقيقت دور شوند.

* * *