سَلْ بَنِي إِسْرَائِيلَ كَمْ آَتَيْنَاهُمْ مِنْ آَيَة بَيِّنَة وَمَنْ يُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (211 )
مى خواهى به سرنوشت امّت ها توجّه كنم، هر امّتى كه نعمت هاى تو را در مسير انحرافى به كار بردند، گرفتار خشم و غضب شدند، براى مثال به بنى اسرائيل نعمت هاى فراوان دادى، براى هدايت آنان پيامبران را فرستادى، تورات را به موسى(عليه السلام)نازل كردى، امكانات مادّى و معنوى در اختيار آنان قرار دادى، ولى آنان با آن نعمت ها چه كردند؟ آيا شكر آن را به جا آوردند؟
آنان نعمت ها را در مسير صحيح استفاده نكردند و با اين كار خود، فساد و تباهى را براى خود به ارمغان آوردند و گرفتار خشم شدند و در دنيا جز خوارى چيزى نديدند و در آخرت هم، عذاب سختى در انتظار آنان است.
بايد از سرنوشت آنان درس بگيرم، مواظب باشم كه اين نعمت ها را در راهى (كه رضاى تو در آن است) به كار گيرم، اگر به من قدرت، سلامتى و آبرو داده اى، بايد مواظب باشم كه اين نعمت ها، برايم مايه نگون بختى نشود، بايد دقّت كنم كه اين نعمت ها را در راه صحيح آن مصرف كنم.

* * *