قُولُوا آَمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنْزِلَ إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالاَْسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَى وَعِيسَى وَمَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَد مِنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (136 )
ما ابراهيم و موسى و عيسى(عليهم السلام)را پيامبران خدا مى دانيم، به همه پيامبران قبلى و كتاب هايشان ايمان داريم و فرقى بين آن ها نمى گذاريم، زيرا هدف همه آن ها يكى بوده است، آن ها مى خواستند بشر را در پرتو يكتاپرستى و حقّ و عدالت هدايت كنند.
مسلمان واقعى كسى است كه به همه پيامبران ايمان داشته باشد و اين ايمان، لازمه تسليم است.
فرقى ميان پيامبران نيست زيرا همه آنان داراى اصول مشتركى بوده اند، هرچند كه شرايط زمان و مكان آن ها، باعث مى شد، هركدام به وظيفه خاصّى عمل كنند.
اديان آسمانى، كلاس هاى بشر در طول تاريخ بوده اند و پيامبران، معلّمان اين كلاس ها.
البتّه كامل ترين دين و بالاترين كلاس، همان دين اسلام است كه آخرين پيامبر، محمّد(صلى الله عليه وآله)آن را براى هدايت بشر آورده است.

* * *