وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ لَا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآَتُوا الزَّكَاةَ ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا مِنْكُمْ وَأَنْتُمْ مُعْرِضُونَ (83 )
اكنون پيمانى را كه از بنى اسرائيل گرفتى، مى خوانم، اين پيمان، همان اصول ثابت اديان آسمانى است. از همه مى خواهى تا به اين قوانين، عمل كنند:
1 - از عبادت بُت ها دورى كنند و فقط تو را پرستش كنند.
2 - به پدر و مادر خود احترام بگذارند و به آنان نيكى كنند.
3 - به خويشاوندان و يتيمان و بيچارگان كمك كنند.
4 - با مردم به زيبايى سخن بگويند و با يكديگر مهربان باشند.
5 - نماز بخوانند و زكات (صدقه) بدهند تا فقر از جامعه ريشه كن شود.
اين پنج قانون مهمّى بود كه تو براى بنى اسرائيل فرو فرستادى، امّا بيشترشان به اين قوانين عمل نكردند.

* * *

نيكى به پدر و مادر را بعد از "توحيد و يكتاپرستى" ذكر كرده اى، بعد از شناخت و معرفت، هيچ چيز مهم تر از احترام به پدر و مادر نيست. اين درس بزرگى است كه امروز از سخنت فرا گرفتم.
روزى مى خواستم بدانم كدام يك از كارهاى خوب، زودتر از همه كارها، خشنودى تو را در پى دارد؟
به راستى كدام كار است كه گوى سبقت را از همه ربوده و مى تواند باران رحمتت را برايم بفرستد؟
پس در كتاب ها به جستجو پرداختم، به حديثى از امام صادق(عليه السلام)رسيدم كه فرمودند: "هيچ عبادتى زودتر از احترام به پدر و مادر، نمى تواند خشنودى خداوند را در پى داشته باشد".[69]

* * *

جوانى وارد مسجد مى شود و سراغ پيامبر را مى گيرد، مردم به او مى گويند كه پيامبر كنار آن ستون نشسته است، او نزد پيامبر مى رود و بعد از سلام مى گويد:
ــ اى رسول خدا ! من خيلى علاقه دارم كه به جهاد بروم و در راه خدا با دشمنان جنگ نمايم.
ـ اى جوان ! به جهاد برو و بدان كه اگر شهادت نصيب تو شود، به سعادت بزرگى دست يافته اى و اگر به سلامت از جهاد برگردى، باز هم خدا تمام گناهانت را مى بخشد، همانند روزى كه از مادر متولّد شده اى.
وقتى آن جوان اين را مى شنود، سكوت مى كند و به فكر فرو مى رود، او پدر و مادر پيرى دارد و آن ها جز او كسى را ندارند، دلخوشى آن ها در تمام دنيا، اين جوان است و به او انس دارند.
بعد از لحظاتى او رو به پيامبر مى كند و مى گويد:
ــ مى خواهم به جهاد بروم، امّا پدر و مادرم پير شده اند و از رفتن من ناراحت مى شوند، زيرا آن ها با من انس مى گيرند.
ــ اى جوان ! كنار پدر و مادر خود بمان. به خدايى كه جانم در دست قدرت او است، اگر شبى، كنار پدر و مادر خود بمانى و آن ها با تو انس بگيرند از يك سال جهاد در راه خدا بالاتر است.[70]

* * *